06.2018
SKANDAL – RZĄDZĄCY ZAWIESILI DZIAŁANIE PRZEDAWNIENIA DŁUGÓW WZGLĘDEM ROSZCZEŃ BANKOWYCH I WINDYKACYJNYCH.
Wszystko pod pretekstem „dobrych zmian” dla konsumentów. Ustawa ruszyła – zacznie się jatka pod dyktando lobbingu banksterów
Nowelizacja przepisów kodeksu cywilnego w zakresie przedawnienia długów została przyjęta przez Sejm i Senat bez żadnych poprawek! Ustawa w takim kształcie została podpisana przez Prezydenta. Niestety, powyższe oznacza, że nowe przepisy dotyczące skrócenia terminów przedawnienia – które w pierwszym odczuciu wydają się być sprawiedliwe i słuszne z punktu widzenia konsumenta czy też dłużnika – dadzą nam „popalić”.
Z najważniejszych zmian jakie zostały wprowadzone powinniśmy wyszczególnić przede wszystkim rzekome badanie upływu przedawnienia przez sąd „z urzędu” (tj. obligatoryjnie, bez zarzutu zgłaszanego przez zainteresowaną stronę) i skrócenia terminu przedawnienia roszczeń zasądzonych z 10 do 6 lat. Bardzo ważny dla każdego z nas jest też wskazanie, iż termin przedawnienia będzie przypadał na koniec roku kalendarzowego (czyli na pierwszy rzut oka idealnie widać, że sam ten pomysł jest beznadziejny – skoro dotychczas dane roszczenie przedawniało się np. w styczniu to w obecnym kształcie ustawy będzie się przedawniać, ale w grudniu danego roku – sensowne? Nie bardzo.). Ciekawy jest również przepis, który nakazuje wskazanie daty wymagalności roszczenia – nieważne, że będzie on „z kapelusza” - ważne aby wskazać cokolwiek (a ustawa niestety w obecnym kształcie na to pozwala!)
Zatem, czy są to korzystnie zmiany z punktu widzenia wszystkich zainteresowanych?
Odpowiedź jest niezwykle prosta i brzmi: NIE!
Rozbijmy sobie poszczególne przepisy i zmiany na czynniki pierwsze:
Tak jak wskazaliśmy powyżej, ustawodawca założył (sam pomysł jest słuszny), że sąd będzie zobowiązany do badania przedawnienia z urzędu. Wydawałoby się to całkiem logiczne i sensowne. Konsument, jako „słabsza” strona postępowania często nie zdaje sobie w ogóle sprawy z tego, że taki zarzut powinien podnieść. Wielu osobom wydaje się, że jeżeli roszczenie jest przedawnione sąd sam z siebie powinien to zauważyć. I takie podejście jest rzecz jasna jak najbardziej uzasadnione. Prawo powinno bowiem chronić słabszych. Wobec powyższego, nasz wspaniałomyślny ustawodawca rzucił górnolotne hasło, że odtąd sądy faktycznie będą badać terminy przedawnienia z urzędu. Niestety – nic bardziej mylnego. Reguły obowiązujące w postępowaniu cywilnym zakładają (co do zasady) – równość stron i kontradyktoryjność procesu. Powyższe zatem wyklucza jakąkolwiek „pomoc” sędziego – co niewątpliwie miałoby miejsce w sytuacji gdyby sąd „sam z siebie” badał przedawnienie. O tym samym wypowiedzieli się nawet autorzy zmian, którzy wskazali, że „Należy też zaznaczyć, że stosowanie przez sąd omawianej normy prawa materialnego (zawartej w projektowanym art. 117 § 21 k.c.) nie może być utożsamiane z prowadzeniem przez sąd „z urzędu”postępowania dowodowego w procesie cywilnym (mającym, co do zasady, charakter kontradyktoryjny i opartym na równości stron)”. Wyklucza to zatem jakąkolwiek ingerencję sądu w stwierdzenie przedawnienia danego roszczenia.
Co więcej, niekorzystne z punktu widzenia konsumenta jest też to, że nawet gdybyśmy sami podnieśli zarzut przedawnienia roszczenia, sąd wcale nie będzie musiał tego uwzględniać, jeżeli będą za tym przemawiać względy „słuszności”, co jest pojęciem dość abstrakcyjnym jeżeli chodzi chociażby o wszelkie postępowania prowadzone z inicjatywy firm windykacyjnych.
Niechlubny przepis stanowi:
„W wyjątkowych przypadkach sąd może, po rozważeniu interesów stron, nie uwzględnić upływu terminu przedawnienia roszczenia przysługującego przeciwko konsumentowi, jeżeli wymagają tego względy słuszności.” Nasuwa się zatem pytanie – co to są względy słuszności w postępowaniach wywoływanych perfidnymi pozwami, które wnoszą firmy windykacyjne za przedawnione długi? Skoro sądy masowo wydają nakazy zapłaty na roszczenia wymyślone, nieistniejące to jakie będą względy słuszności w odniesieniu do przedawnienia? Aż strach o tym myśleć. Ustawodawca wskazał następujące przykłady:
1) długość terminu przedawnienia,
2) długość okresu jaki minął od przedawnienia do daty dochodzenia roszczenia,
3) charakter okoliczności, które miały wpływ na to, że termin przedawnienia minął – i tu warto wskazać, że pod uwagę będzie brane zachowanie obowiązanego czyli np. jeżeli zwlekamy z daną płatnością (po wystosowaniu wezwań przez windykatora) i minie termin przedawnienia to nasza „opieszałość” w płatności może stanowić podstawę do nieuwzględnienia zarzutu przedawnienia! Istna abstrakcja!
Dalej jest tylko „lepiej”
Czytaj więcej ...
